Dit citaat is afkomstig uit de professionele sector van suïcidepreventie. Ik schrok enorm toen ik het las. Om te beginnen natuurlijk de referentie aan ‘hem’. Pardon? Het gaat hier over een transvrouw. Om dan te spreken van ‘hem’ toont dat er geen enkele vorm van begrip bestaat bij deze hulpverlener. Die griezelige indruk wordt keihard bevestigd in de laatste woorden van het citaat.
Ik zie dat helaas vaker in de hulpverlening. Transgender personen worden door GGZ-ondernemingen al snel geoormerkt als complexe gevallen. Betekent dit dat die persoon extra aandacht krijgt? Voorrang misschien zelfs?
Integendeel. Personen met minder complexe problematiek worden nog met enige voortvarendheid in behandeling genomen, maar door het tamelijk perverse systeem van vergoeding zijn de complexe gevallen simpelweg minder aantrekkelijk voor zo’n onderneming.
Het minst erge dat de transgender uit het citaat kan overkomen is een wachtlijst van een maand of twee. Waarschijnlijker is een wachtlijst van 8 maanden of meer. De kans dat die betreffende mens dan nog behandeling behoeft is relatief klein. Ongeveer zo klein als zijn/haar/hun overlevingskans.
Help me deze mensen te helpen. Als vrijwilliger. Ik heb (meer) mensen nodig om een team te vormen. Mensen op allerlei gebied, niet alleen (para)medisch of ervaringsdeskundig, maar ook een jurist kan de kracht van het team versterken.
Eva
help@sosteam.nl
085 2012 123
Voor meer berichten klik hier.
