Vandaag was de eerste dag van mijn zwaarste training tot nu toe. Mijn docent was niemand minder dan Prof.Dr. Ad Kerkhof; mijn medecursisten vrijwel allemaal professioneel actief in de GGZ. Ik had er een beetje tegenop gezien, aangezien mijn achtergrond nogal verschilt met die van een Msc. Maar het ging geweldig. Voor mezelf is er meer duidelijkheid gekomen in de problematiek waar je je als GGZ-professional elke dag opnieuw voor geplaatst ziet.
Voor hen: in elk geval een deel van hen, beseft nu dat suïcidepreventie vele kleuren kent. Dat mensen met een LHBTI-achtergrond vaak té automatisch het label ‘gecompliceerde problematiek’ krijgen, met de daarbij behorende extra lange wachtlijsten.
Mijn conclusie na deze dag: we blijven de GGZ heel vaak en heel erg nodig hebben, maar zij ons ook. De GGZ in Nederland is behoorlijk overspannen en iemand die in de shit zit kun je niet zomaar even naar ‘de professionals’ doorsturen. Dat luisterend oor, dat meedenken en vooral begrijpen blijft van levensbelang.
Dit noemde ik bij het afscheid van Kerkhof. Hij begreep het maar al te goed en zei “Doorverwijzen is afwijzen”.
Doe mee, help ons helpen. We zijn nu met drie, dat is niet voldoende.
Eva
help@sosteam.nl
085 2012 123
Voor meer berichten klik hier.
